Geen Brugse verrijzenis op paasmaandag. Club zit opnieuw in de
put dankzij haar afdankertjes. Onder impuls van de onverzettelijke
Ciman en via de stilstaande fases van Balette toonden de Rouches zich
dodelijk efficiënt. Met de makheid die Club gisteren vertoonde, dreigen de
play-offs een lange lijdensweg te worden voor zij die nog in blauwzwart
goud geloofden.
Club
profileerde zich de voorbije week met veel tamtam als een te duchten
titelkandidaat en verklaarde online de oorlog aan de concurrentie. De
Belgische top plast ondertussen zichzelf in de broek. Van spot. Al na 90
minuten bleek die provocatie immers een vroege aprilgrap. Als
makke paaslammetjes lieten de jongens van Garrido zich slachten door de straatvechters uit
Luik. Het Brugse bestuur legde haar spelers een verlammende druk op met deze videostunt.
Het commerciële denken staat centraal in dit blauwzwarte bedrijf, ten koste van sportief succes. Onder de ijzeren hand van Daum kon deze onvolwassen groep zich nog een filmpje permitteren. Toen werd er echter minder getrommeld, maar meer getraind. Club gedraagt zich continu als een virtuele leider, maar eindigt op
het einde van de rit steeds met een straatlengte achterstand. Bij het
prijsloze parcours van de Vlerick-directie hoort geen
tromgeroffel.
Wie ooit de kaken van Happel wilde verven, mocht ongetwijfeld
het schminkpotje opeten. Ook het Club onder leiding van Vanderelst, Verheyen of Simons had nooit gefigureerd in een dergelijke schertsvertoning.
Maar het huidige Club heeft
op dit moment een kapitein die het verdient: in
potentie top, maar online meer aanwezig dan tussen de lijnen. Donk &
co stonden al watertandend achter de trommels: weer wat (verplicht)
twittermateriaal.
Dit Club stroopt haar mouwen op om haar
spierballen te laten fotorollen, maar weigert haar blauwzwarte werkplunje
vuil te maken met Brugs bloed. De sterren zonder palmares slenteren al mekkerend over de gloednieuwe bühne, nauwelijks geïnspireerd door de blinkende 'No Sweat, no
Glory'- borden. Club raakt stilaan verloren in haar eigen spiegelpaleis.
Dit Club doet denken aan het bonte clubje tweederangs-BV's uit Big
Brother dat kickt op alle camera-aandacht, maar op een heel seizoen
belachelijk weinig hoogtepunten laat zien. Club is commercieel
interessant, sportief echter steeds van minder belang. Maar zolang de truitjesverkoop stijgt, daalt het gewicht van verroest eremetaal.
Dit Club is op het internet ongetwijfeld een succeshit, maar op het
veld een anonieme meeloper. Dit Club acteert enkel online op Europees
niveau. When the going gets tough, haakt dit Club af. Maak daar eens een
videoclip van, heren Marketeers. Genoeg recent materiaal. Intussen draait Jan Breydel zich om in zijn graf bij
zoveel latent gebrek aan strijdlust.
