Mei. De winter is definitief voorbij. Ik blik met tevredenheid terug. Achthonderd échte vrienden op Facebook, wauw. En wat te zeggen van de Vlaamse vrouw? Eeuwen gehuld in schaamte. Anno 2011 toont het brave kind haar blote benen. Op straat dan nog. Een aanwinst, zo vind ik. De wereld werd weer wat mooier in het donker.
In Scandinavië heerst de blotebenentrend natuurlijk al enige tijd. Aan de vele Stockholmse clubs bibberen smalle kippenbilletjes onbedekt in de lange rijen. Siberische temperaturen of niet. Delicatessen dienen ook in de winter de ogen de kost. Bewondering vervult mijn billengekke blik. Nu ook in Vlaanderen, juicht ende springt!
Wat een verschil met wij, mannen. Grote mond, maar het kledinglef van een Afghaanse in boerka. We durven nog niet eens ons hemd laten openstaan als het wat frisser wordt. Witte t-shirts bedekken bleke basten en ontnemen de kracht van donkere hemden. Comfort boven klasse. Stijlmoord op het tapijt van borsthaar.
Neen, hulde aan deze vrouwelijke openheid. Twee volle meetlatten vanaf de botjes. Hopelijk trekt dit fenomeen zich door naar de zomer. Hallo hotpants. Komen jullie hier vaak? Al roep ik hierbij meteen een halt toe aan de overmoedigen. Vrouwen die denken dat je de tand des tijds met een bezoek aan de tandarts bedwingt. Steunend op vette ranzige stronken die enkel schoonheidsprijzen winnen op rundsvleeskeuringen. Spataders die een land van 100 blauwe meren verbinden. En die dit trachten te verhullen achter visnetten waarin hoogstens zure tonijn te vangen valt. Britney Spears na een prozackuurtje en twee werpbeurten. Blijf binnen, komop zeg. Of trek op z'n minst een habijt aan.
Laat deze aftakelende minderheid het niet verpesten voor een ontbloesemende meerderheid. Jurkjes met een hoog laagtepunt die in samenspel met de natuur stijve heren nekpijn bezorgen. Ontluikende kleine golfjes zijdezacht neergevleid op een verborgen vlakte, rustend in het licht der schaduw. Een zomerbriesje exposeert het stille geluk. Verhuld onder een katoenen gordijntje.
Glasnost rond de bovenbenen, de mens (man) kan er alleen wel bij varen. Minder stof voedt de hongerigen. Met een suggestieve ondergrens als pepersaus op het vlees. À point, alsjeblief.
