Blijkbaar is het opnieuw blok. Ben ik blij dat ik werk. Het is leuker vertoeven in het Vlaams Parlement dan in een zuchtende bibliotheek. Alhoewel. In mijn studententijd sloeg ik meermaals mijn vleugels uit aan de Valk, alwaar de Leuvense rechtsfaculteit huist.
De rechtsbib vormt meer dan een verzameling rigoureus gerangschikte codexen. Assertieve adelaars speuren naar vogelkansen in het valkennest. Ogen snaken naar bloedgeile (studie)partners en dwalen onherroepelijk af van de verplichte leeskost. Een universitair flirtexperiment, camera’s incluis. Temptation Island voor mensen mét een diploma hoger middelbaar. Seks en verleiding dwarrelen er als een ongewenst parfum doorheen de muffe leeszalen. I love the smell of it.
De protagonisten? Een bende heetgebakerde blokkers uit allerhande faculteiten. Honger naar afleiding beperkt zich niet tot de rechtenstudenten. De lokroep van de Valk verleidt zelfs saaie germanisten en asociale politicologen. Al sinds 1425 pronkt de rechten met de mooiste meute meisjes. Schoonheid als rechtsbasis. Het bevoorrecht perspectief van status, geld en macht bepaalt de studiekeuze van dit strekenvolk.
Deze hemelsblauwe toekomst raakt doorheen het jaar wel serieus beneveld. Seven Oaks, HDR en andere Ambi’s stoten heel wat van deze dames van het uitgestippelde pad. Al wankelend. Zo spotte ik indertijd een meer dan degelijk rechtenmieke. Haar stamboom – want zo gaat dat van rechtswege in juridisch België – beloofde haar een sprankelende toekomst.
Quasi elke nacht leek Little Miss Perfect echter weggeplukt uit Girls Gone Wild. Al heb ik dat topje jammer genoeg nooit zien vallen. Ze profileerde zich als een Limburgse kopie van Marissa Cooper. Nà de scheiding van haar ouders. Alcohol niet het middel, maar het doel. Ambitie een ideaal voor nuchteren. En haar tong de favoriete lekdreef van de Leuvense binnenstad.
Overdag kwam ik ze op mijn spotronde ook meermaals tegen in de Valk. Daar hield ze dan vooral de Schone Schijn op. Studeren tegen het schuldgevoel, én voor papa's portefeuille. Maar toch nog een rondje (alcoholvrij) flirten. Althans, dat dacht ik. Tot ik haar bol van de irritatie een drukke lintjesman zag terechtwijzen. Het SevenOaks-sletje eiste haar bibliotheekrechten op. Stilte, toewijding en rust. Hypocrisie alom. De pedofiele priester die kuisheid preekt.
Yin en Yang verschenen tussen Eeckhout en Vermassen. Yin, de vrouwelijke natuur, vulde Miss Perfect ‘s nachts met een mix van moodswings, manipulatiedrang en aandachtshonger. Yang, de mannelijke tegenhanger, sloeg me overdag met verstomming door een onverwachte wil tot evenwicht, discipline en doortastendheid. Het meisje met de twee gezichten: een toonbeeld van Tao of simpelweg schizofrenie?
Ik trachtte via een drankje binnen te dringen bij de Joker onder de juristes. In het uitgaansleven werkte dat vaak genoeg. Een bar bleek echter onbestaande tussen de boekenkasten. Mijn Minute Maid-sapje lachte ze met een arrogantie weg, die alleen rechtenstudentes kunnen etaleren. Blauwtjes beperkten zich niet langer tot de onschadelijke schemer van het nachtlicht. Sindsdien kom ik niet meer in de Valk. Blokken bij de bomma leverde liefde op bestelling. Kosteloos. En zonder openingszinnen.
