Waar vervelende tieners de kidsday op menig tennistoernooi luidkeels verbrodden, getuigen deze leesgrage ukkies van een aangename discipline. Terwijl het tennis de coolness van onder de elitaire (hoog)dagen definitief kwijt is, voedt het volwassen leespubliek haar nakomelingen met een overdaad aan letters. Ze krijgt hiervoor een heerlijke rust in de plaats. Dat hun prille erfgenamen vooralsnog nietszeggende nonsens van Bob de Bouwer lezen, is geen ramp. Het vooruitzicht op 'Vanderveeren Verkondigt' houdt hen op het juiste pad. Vlaanderen leest en zal dat ook in de toekomst doen. Een geruststellende gedachte.
Minder geruststellend was het gebrek aan appetijtelijk volk op een boogscheut van het Schoon Verdiep. De Berchemse babes bleken boekenschuw en lieten - onterecht - de expositieruimte aan stijlloze schepsels. Geen oppervlakkige bevrediging tussen de neergeschreven diepgang. Misschien spelen de veredelde broodzakken, waarin de verkochte boeken worden ingepakt, daarin een rol. Voor een bezoek aan de bakker kleedt de Vlaming zich niet meer op. Normen vervagen, ook op een culturele hoogmis.
Deze misdadigsters tegen de mode stillen schuchter hun honger naar verrijkende volzinnen. Daarbij turen ze met een flirtonvriendelijke blik ongestoord richting de overvolle boekenkasten, weg van pronkerige passanten. Ogen op zoek naar letters, niet naar lust. De hitte dwingt nochtans tot relatieve naaktheid, maar zonder trenchcoat loop ik recht de ijswoestijn in.
Plots dobbert het Antwerpse nachtleven als een tintelende dagdroom langs de kippetjesbelovende kaaien. Nanno sur l’eau met een boek als natte droom. Sexy superficiality & posh profundity ontmoeten elkaar aan de boorden van de onuitgediepte Schelde. Niet zo op de boekenbeurs. Het literaire gezag bestempelt uiterlijk vertoon als decadent.
Genoeg gedagdroomd en (af)gekeurd, tijd om te kopen. Ik wilde nu wel eens weten welke directe (fysieke) voordelen - naast een makkelijke openingszin - er aan de functie van parlementair medewerker verbonden zijn. Daarom, 'Darwin en de consument: seks, status en het brein' (Geoffrey Miller). Als ethisch tegengif vond ik 'Tegen de onverschilligheid: Pleidooi voor een moderne levenskunst' (Joep Dohmen). Met deze levensleidraad hoop ik mijn arrogant imago op een aanvaardbaar peil te houden. De Metropool die me het Pad van de Bescheidenheid toont. Boeken maken echt een wereld van verschil.
