Terek Grozny. Ratelt als een mitrailleur. Geen doelpunten, maar kogels op bestelling. Grauwe middenmotor in de loopgraven. Begraven in de buik van de voetbalbeschaving. Een bom Bloedroebels. Het nieuwe kompas op de westerse transfermarkt.
Mbark, de Prins van het Astridpark. Gevallen voor Koning Ramzan, Tsjetjeense tiran. Op voorspraak van Gullit. Ruud, een charmante chocoladeglimlach. Ambassadeur van de Lage Landen op het wereldtoneel. Een bezweken dollardiplomaat.
Bous, fopduiker op zachte Vlaamse velden. Goedkope strafschoppen. Genade van rechters in het zwart voor een frêle artiest. Een beschermd monument in Belgische voetbaltempels. En toch, ook hij. De Knieval voor een crimineel regime. Een knieval voor het geld. De papieren hoer van het schijnleven. De ultieme Schwalbe.
Vier jaar bukken voor bomaanslagen. Woelige derby's tegen Anzhi Makhachkala. Verplaatsingen naar Nalchik en Perm in wankele vliegkisten. Akkers zonder ziel. Onkruid op bevroren staantribunes en krijtloze atletiekpistes. Afzondering, ontbering, stevige bankrekeningen in Vaduz. Prozac tot aan het pensioen.
RSCA onderhandelt met terroristen ter zuivering van het budget. Jeugdcomplexen gedrenkt in vadermoorden. Paarswitte sokken met een donkerrood randje. Transfers gewassen in burgerbloed. Het Instituut bewandelt het pad van haar hoofdsponsor. Ethiek? Een slaapkussen voor tweede klasse.
Grozny, het Bagdad aan de Soenzja. Oord der havelozen en tandenlozen. Orde tussen betaalde brede schouders. Gloednieuwe stadionschermen, een eeuwige avondklok. Spelersvrouwen in sluiers, schimmen van de modepopjes uit Moskou. Skypen een uitdaging, een ergernis. Boussoufa bij Terek. Ze schoppen hem misschien wel halfdood.
